Desc: Tien met twintig was geen negenennegentig: Geregisseerd door Farzad Farahvashi. Met Dariush Asadzade, Mersedeh Bayegan, Gholamhossein Dolatabadi, Farzad Farahvashi. Sinds 1921 (in Iran) heeft een groep besloten een permanent theater te bouwen in Teheran (Iran). Er waren echter maar weinig mensen in Teheran die het theater kenden en de artiesten van deze artistieke tak niet in die mate waardeerden dat geïnteresseerde vrouwen niet het recht hadden om op het podium te verschijnen. In die tijd werd het als een schande beschouwd voor de mensen van de theatergemeenschap om te werken, en degenen die geïnteresseerd waren in deze kunst moesten een beroep kiezen. De term werd gebruikt om naar theaterkunstenaars te verwijzen, wat als een belediging en een nederige daad werd beschouwd. In de loop van de tijd is de samenleving vooruitgegaan en zijn de omstandigheden veranderd. De oprichting van de Thought Breeding Organization, de oprichting van een acteeracademie, de oprichting van permanente theaters, enzovoort, zijn de producten van deze transformatie, waarachter veel liefde en opwinding schuilt. De bekende term die nog steeds in de samenleving voorkomt, heeft betrekking op de begindagen van het moderne theater in Iran: kunst heeft een vuile omgeving. Gezinnen gebruikten de verkeerde benaming om te voorkomen dat hun kinderen het beroep zouden betreden. Maar tegen het einde van de jaren twintig was alles veranderd en brak een nieuw tijdperk aan. Tien met twintig, niet negenennegentig, het derde deel van het tweede hoofdstuk is de schatkamer van het hedendaagse Iraanse theater.